تغییرات کینماتیکی راستای بدن ناشی از وزن، محل قرارگیری و مدت زمان کوله‌پشتی در دانش آموزان پسر 10 تا 12 سال

مقدمه و هدف: کوله پشتی به عنوان یکی از رایجترین تجهیزات مورد استفاده کودکان و نوجوانان، از جنبه های متفاوتی چون؛ طرح و شکل، وضعیت حمل، وزن و مدت زمان حمل آن و به واسطه اثراتی که بر روی ستون فقرات و نواحی دیگر بدن دارد به عنوان یک نگرانی رو به رشد مورد توجه بسیاری از محققان سلامت بوده است. تحقیق حاضر در نظر دارد تاثیر وزن، محل قرار گیری و مدت زمان حمل کوله پشتی را  بر تغییرات کینماتیکی بدن دانش آموزان  پسر 10 تا 12 ساله مقطع ابتدایی بررسی کند. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی بود. نمونه آماری تحقیق را 25 دانش آموز پسر  با دامنه سنی 10 تا 12 سال تشکیل دادند. متغیرهای اندازه گیری شده شامل؛ زاویه سر در سطح افق(CHA)، زاویه سر بر روی مهره های گردنی(CVA)، زاویه شانه در سطح ساجیتال(SSPA)، زاویه تنه(TA) و  زاویه اندام تحتانی(LLA) بود که از روش عکس برداری از نمای ساجیتال جهت ارزیابی میزان تغییرات کینماتیکی بدن استفاده شد. داده های گرد آوری شده توسط آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد زمانی که کوله پشتی با وزن 15% وزن بدن حمل می شود، زوایایCHA  ،CVA و TA  به طور معنی داری تغییر می کند(p نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق می توان بیان نمود که؛ برای دانش آموزان پسر سنین 10 تا  12 سال  بهترین وزن کوله پشتی کمتر از 10% وزن بدن آنها است، بهترین محل قرارگیری کوله پشتی در ناحیه پایین ستون فقرات (L3) است و راه رفتن طولانی مدت با کوله پشتی نیز می تواند تغییرات پاسچرال مخربی را  به همراه داشته باشد.